Zan. E tocca via con questa . Ton. Ve parlo per amor. Proprio quando ve vedo fe confola el cuor. 1 me " Zan. Ma fe ne vole ben, e fe ve dè fto vanto, Ton. No poffo far de manco; coffa voleu che fazza? Ton. Le parole no mazza. Coffa voleu da ela? Zan. Mia muggier no fe vede . Ton. Zan. L'ha portà via le chiave. No gh' ho bezzi in scarfela. Son usà co me levo andar a marendar. Felice fta mattina la m'ha fato zunar. Ton. Povero pampalugo in verità la godo ! Zan. Brava! tirè de longo. Ton. Zan. Perchè no ? Ton. Voreffi un panimbrodo ? Si, fio mio, afpettè che vel fazzo .' L'ha portà via le chiave, Povero minchionazzo! parte Zan. Tocca via de fto paffo. Qualche volta me vien L'amor in ti garettoli, la me vol troppo ben. Ma za ghe fon avvezzo a tor le trapazzae, E Felice in fto conto la me vol ben affae . Ton. Fina che boggie el brodo, fon vegnua a parecchiar . Ho ordenà, col xe fato, che i lo vegna a portar prepara un tavolino colla falvietta e la pofata. Zan. Se vien zente? Che bifogno ghe xe ? Ton. Zan. Magnar in cafa foa fenza parlar con lu .. Ton. Senteve zo, che xe qua el panimbrodo. viene un fervitore col panimbrodo. Ve manderia ful fodo. Zon. Se vien fiora Marina ? Ton. Zan Via, via no andè in collera; farà quel che farà. Ton. Magnè, fcaldeve el ftomego. fiede. Preziofo in verità! Ton. (Pagherave un da trenta, che fo muggier vegnile, Zan. Bortolo? me defpiafe. Stemno de cafa in fazza. Zan. Cofa difeu, compare? fe volè, fe' paron. Bort: No abbie fuggizion. Maguè pur. I m'ha dito che qua ghe xe Bettina. a Tonina Ton. La ghe giera, ma de prima mattina. Ton. No la gh' è guanca ela. Bort. Oh fta putta.. per Diana! che ghe la fazo bela. Ton. Eh, caro fior, la putta no ghe n'ha colpa un bezzo! Xe caufa quela mare Bort. Eh lo fo, che xe un pezzo! piano a Bortolo. No ne chiamaria degna. Oh fielo benedetto! Bort. Daffeno ? come fopra. In verità. Xe che mi fon ... cusì, Ton. Bettina xe una frafca. Ton. Se a fior Zanetto volè far compagnia > Quel che volè, fia mia. Vago a torve qualcoffa . Bort. Ton. Non voi miga. . lo fazzo perchè vedè el bon cuor. (Sior si, per devertirme voi metterlo in faor.) da fe, e parte . Bort. (Xe che la xe una ferva, da refto. Betta, Betta, Ti me farefi far.. caufa fiora Lucietta. ) Zan. Amigo, me defpiafe che ho debotto fenio, Ma certo un panimbrodo più bon non ho fentio. Bort. Tonina vol che magna. Zan. Burt. Coffa ? No faveria. La vol che marendemo tutti do in compagnia Zan. Laffemo che la fazza. Co no ghe xe i paroni, Le ferve fe la gode, a fpale dei minchioni.. Bort. No voria che vegniffe fior Luca o Marinetta. Zan. Ghe l'ho dito anca mi, ma al fentir sta spuzzetta, No la gh' ha fuggizion. Bori. La fa quel che la dife. Zan. Ton. Co la parla cusì, Cusi digo anca mi. con due piatti, e un' altra pofata. Son qua; voi che magnemo do fette de perfutto, Oh mandria gazzarada ! Bort. Me voleu ben, Tonina ? Zan. Ton. Con chi, patron? Zan Sentiu? fe nol favefli, imparè Bortoletto; Ton. Tase là, fior perucca, Che debotto ve digo fior ftroppolo de zucca. Zan. Sentiu ? la ne vol ben. Semo do fortunai Ton. Oh fcartozzi da pevere, fagotti mal ligai! Za fe volè andar via, per forza l'incontré. Zan. No vorria . . . ... Luca Gh'è niffun in sta casa? . . veh veh! schiavo patroni. Che el cria, che el xe paron. Chi ei fti fiori ? Ton. Do amici. a Tonina forte. Ton. (Puftu crepar; me averzo, e no me fente. ) Luca Marina dove xela? da fe. No fo gnente. forte. Zan. La perdona, fior Luca, la troppa confidenza I m'ha dà da marenda, e mi no ho reffudà. Ma fe fa che fior Luca xe un omo tutto cuor, |