Jahresberichte des Philologischen Vereins zu Berlin, Volume 29

Front Cover
Weidmann, 1903
 

Selected pages

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 56 - Hac arte Pollux et vagus Hercules Enisus arces attigit igneas, Quos inter Augustus recumbens Purpureo bibit ore nectar. Hac te merentem, Bacche pater, tuae Vexere tigres...
Page 260 - Celebrant carminibus antiquis, quod unum apud illos memoriae et annalium genus est, Tuistonem deum terra editum et filium Mannum originem gentis conditoresque. Manno tris filios adsignant, e quorum nominibus proximi Oceano Ingaevones, medii Herminones, ceteri Istaevoiies vocentur.
Page 97 - Theseus, tum Draco, tum Solo, tum Clisthenes, tum multi alii, postremo exsanguem iam et iacentem doctus vir Phalereus sustentasset Demetrius ; nostra autem res publica non unius esset ingenio, sed multorum, nеc una hominis vita, sed aliquot constituta saeculís et aetatiïms.
Page 84 - Qui, cum ex eo quaereretur cur tam diu vellet esse in vita, " nihil habeo," inquit, " quod accusem senectutem." Prae14 clarum responsum et docto homine dignum ! Sua enim vitia insipientes et suam culpam in senectutem conferunt, quod non faciebat is, cuius modo mentionem feci, Ennius : sic ut fortis equus, spatio qui saepe supremo vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit.
Page 55 - Rhoetum retorsisti leonis unguibus horribilique mala, quamquam choreis aptior et iocis ludoque dictus non sat idoneus pugnae ferebaris; sed idem pacis eras mediusque belli.
Page 96 - At vero ille, qui accepit iniuriam, et meminit et prae se fert dolorem suum, née, si plures sunt ii, quibus improbe datum est, quam illi, quibus iniuste ademptum est, idcirco plus etiam valent; non enim numero haec iudicantur, sed pondere. Quam autem habet aequitatem, ut agrum multis annis aut etiam saeculis ante possessum, qui nullum habuit, habeat, qui autem habuit, 23amittat?
Page 34 - Cum semel occideris et de te splendida Minos Fecerit arbitria, Non, Torquate, genus, non te facundia, non te Restituet pietas.
Page 11 - Catone vero acerrime repugnante, et, pristina consuetudine, dicendi mora dies extrahente, ut sui ratio absentis haberetur, ipso consule Pompeio : qui si improbasset, cur ferri passus esset ? sin probasset, cur se uti populi beneficio prohibuisset ? Patientiam proponit suam, quum de exercitibus dimittendis ultro postulavisset; in quo iacturam dignitatis atque honoris ipse facturus esset.
Page 67 - Cum multae res in philosophia nequaquam satis adhuc explicatae sint, turn perdifficilis, Brute, quod tu minime ignoras, et perobscura quaestio est de natura deorum, quae et ad cognitionem animi pulcherrima est et ad moderandam religionem necessaria.
Page 97 - Is dicere solebat, ob hanc causam praestare nostrae civitatis statum ceteris civitatibus, quod in illis singuli fuissent fere, qui suam quisque rem publicam constituissent legibus atque institutis suis, ut Cretum Minos...

Bibliographic information