Seque ipfi totum facrat ; atque hoc ante ducentos
Annorum tractus faxis impreffit:
RVSSORVM REX ET DOMINVS SVM IVRE PA-
TERNI
SANGVINIS, IMPERII TITVLOS A NEMINE
QVAVIS
MERCATVS PRECE VEL PRETIO, NEC LEGIBVS
SVBDITVS ALTERIVS, SED CHRISTO DEDITVS
VNI,
EMENDICATOS ALIIS ASPERNOR HONORES.
Nil ergo afficiant rabulæ te, maxima PRINCEPS:
CZARWIZIVS tibi fit curæ, quem noveris æque
CHRISTO hærere fuo, Græcisque accedere totum
Patribus, atque illis, quæ funt cœleftia, fcriptis.
Num varia unanimes divifa ea nomina fcindent?
Num CHRISTVS divifus erit, qui eft omnibus omnis?
Num forfan Græcus factus, factusve Latinus?
Cur ego vel Paulo vel Petro gloriar ipso,
Dummodo fim CHRISTI, cui Petrus apoftolus uni
Credidit, & Paulus, per quem falvatus Apollo,
In quo Auguftinus, reliquique ex ordine Patres,
Cum magnis parvisque piis, in pace quiefcunt?
Ne timeas, Augusta, sequi, quo maximus ilie
Dux præit, & fponfum pariter, comitemque fidelem
Se gerit, & fidum lateri se præbet Achatem.
Magna quidem, fateor, res eft, difcedere dulci
A patria, & populos alio fub cardine mundi
Confufis audire tonis, moresque novatos,
Ac facies vidiffe alias, paucosque propinquos ;
G 2
Quid vero non vincit amor? nil invium amanti,
Antevolat cervos, & curfibus anteit Eurum,
Saxa petit, penetrat celías audaculus ornas,
Navigat extremos Morinos, terræque profunda
Abdita fcrutatur, nigrasque profectus ad umbras,
Invictus redit, & ducit, quem quærit, amorem.
Sic quondam iuvenem comitata eft Porcia Brutum,
Laodamia virum, fic primo facta calore
Itala romanum coniux áttraxit Iulum.
Nectit utrosque poios amor, & vix vifus amator
Sæpius ignotis domina mansvescit in ulnis,
Et qui fecreti fuerant in finibus orbis,
Momento vis blanda ligat, vinctosque maritat.
Sed quid opus feris exempla reducere seclis ?
En, regnans Soror, illa tui dulcissima cordis
Portio, per rigidas, dura Acroceraunia, cautes,
Per decimos fluctus, per tanta pericula, fola
Hefperiam tendens inveftigavit Amantem.
1, Princeps, quo fata trahunt, unoque sub ictu Nodos folve omnes, nec te fubducito Mofchis, Qui te avide cupiunt, qui te comitantur euntem, Teutonicamque fidem memores ad fidera tollunt. Quid tibi hyperborei poterunt nocuiffe triones, Quæ Sponfi calidam flammam, atque incendia fentis? Quidve tua extremæ disturbent otia terræ ? Cum tibi fis femper fimilis, nec cafibus ullis Suda ferenatam pax cœlo deflua mentem Deferat, aut unquam membris inducat opacum Frigus, at æternos inftauret semper amores,
Vnde licet videas fuccrefcere montibus umbras,
Diverfosque hominum mores, morumque magiftros,
Non alium tamen effe Deum, Chriftumque, videbis.
Sol idem eft, ac luna cadem, atque ecclefia Chrifti
Sponfa una eft, vaftum quæ circumcingit olympum,
Metiturque orbem totum': non limite claufa eft,
Neve in Sardinia tantum, nec Teutonis ora,
Aut aliis terræ fpatiis inclufa tenetur.
Ad fuperos tranfit, qua qua patet orbita cœli,
Qua fuperæ fedes Solymæ eft, ubi millia mille
beatæ
Agmina fpirituum, ac tot terque quaterque
Regem circumftant animæ: hæc ecclesia vera est,
Hoc eius gremium, cuius velamine Moschi,
Quotquot crediderint, & quot ventura vigebunt
Nomina, cinguntur, tenerisque morantur in ulnis.
Latius atque cius video tentoria tendi,
Maioresque trahi funes, cum tempore certo,
Quod definivit Dominus, fugientibus illis
Rixarum cupidis, Gogoque Magoque remoto,
Pax erit, & toto vivet concordia mundo.
Tunc credet Panchæus Arabs, & thura Sabæus
Afferet, Æthiopes Chrifto adducentur adusti,
Et pictus curret Malabar, ac decolor Indus
Ad Domini cunas fitiens properabit apertas.
Tunc fimul Hebræo Graius permixtus Apellæ
Irruet, & feram spectabit gratia Chinam,
Sublatoque colent Dominum difcrimine gentes.
His, Princeps dilecta Deo, præambula fies, Exemplumque pium, fi forfan Tartarus ater,
Horrentesque Getæ, Thraces, rigidive Geloni
Mofchorum invifant aulam, & tua lumina cernant
Mitia, & ætheream faciem, candore nitentem,
Spirantemque rofas, fancti argumenta pudoris,
Et vivam fub corde fidem, quo fulgure tacti
In te omnes Chrifti divinum numen amabunt.
Nil fic convincit populos, ipfamque revincit
Barbariem, quam dulcis amor, Chriftique fequela
Innocui, & fi, quæ verbis perfuaferis amplis,
Feceris illa prius: facta hæc fine voce loquuntur
Fortius, & duris blanda addunt vincula Scythis.
Sic duodena cohors, & fancta examina Patrum
Attraxere fibi populos: non caffa tumentum
Verba imitabantur, fterilemve per aëra vocem
Iactabant, fed vi fupera, exemploque potenti,
Vifceribusque imis, & toto pectore fancti,
Tot gentes inter Chriftum fecere regentem.
Sed mox tempus erit, quo vos pro more facerdos,
Magnanimo & forti CZARIO præfente, piaque
Magni Sarmatiæ REGIS CONSORTE favente,
Nec non ANTONIO VLRICO, fuper æthera noto,
Principibusque aliis, connectet, & optima fatus
Connubio iunget stabili, firmoque ligabit
Fœdere, quod non ulla dies, nec fata revellent.
lam iam follennes fancit celfiffima pompas
Aula, & votivis pietas exfultat amica
Plaufibus, ac puro fumant altaria thure.
Organa clara fonant, canitur CZ ARWIZIVS alta
Voce Heros, caniturque piis AVGVSTA fub odis
Dulcius, & multo fervent aulæa fufurro.
Stant PATRES, votisque favent, meditataque verba
Fundit AVVS, gaudetque nimis, canosque virere
Sentit, & arcanos fuccendi ex offibus ignes.
Itur ad auguftas epulas, dapibusque repletur
Menfa novis, quæ multo auro argentoque renidet;
Portantur validis condita cibaria dextris,
Mellitus quæ fecit Amor, dulcique loquela
Afpergit totam mixtis ab odoribus aulam.
Nobilitas fervit, promit pincerna falernum,
Adstant innumeri famuli, pronique tuentur,
Quid fibi quisque velit, vel quæ iuffere Sereni,
Sufpenfisque oculis ac auribus omnia fervant.
Interea Amphion tangit teftudine plectrum
Plurimus, & crotalis ftrepitat, fidibusque canoris:
Concinitur terfum docto fub Apolline carmen,
In laudes, CZAR WIZE, tuas, SPONSÆque beatæ.
Stant citharis Mufæ accinctæ, & regalia complent
Aulæa, atque omnes Orpheus fimul advocat artes.
Audivere fonum denfis in moenibus ifti,
Qui tormenta regunt, fonitum hi violentius urgent,
Impediuntque lyras, ingens fragor intonat aures,
Vt credas tonuiffe lovem; coit unus in orbem
Miranda fub mole globus, mox lapfus ab alto
Horrendum fonat, & magno fua viscera nifu
Rumpit, & ingenti complet cœlum omne fragore.
Hæc Tibi, CZARIADES, Ruffo decus addite regno,
Arma fonant, tormenta tonant, fed mollibus illæ
Aonides citharis tibi, SPONSA augufta, miniftrant.
Lætitiæ illa quidem funt figna domeftica magna,
|