antonou aftice pro Principio fine principio :- Si vero non accipiatur antonomaftice, convenit etiam Filio, qui eft principiuni Spiritus Sancti; fed non eft principium fine principio cum iple ex Patre procedat, adeoque tantum fit princ pium ex principio.

5. An nomen, Principium, non conveniat etiam Spiritui San&to?

R. Nomen iftud, fumptum notionaliter, non convenit Spiritui Sanéto, quia ab illo nulla alia Perfona Divina procedit: fed fumptum eflentialiter pro principio rerum creatarum, fic aeque Spiritui Sancto, ac Patri & Filio commune eft; acque enin ab omnibus tribus Perfonis res creatas procedunt.

6. An nomen, Pater, Primae Perfonae fit proprium?

R. Si accipiatur notionaliter; Primae Perfonae eft proprium: Quia fola Prima Perfona generat Filium in Divinis : Si effentialiter; convenit omnibus: Quia omnes Tres Perfonae producunt res creatas, & earum refpectu funt Pater.

7. An Patri proprium fit nomen, Ingeaitus.

R. Nomen, Ingenitus, ftricte acceptum pro eo, qui a nullo procedit, proprium eft Patri: Acceptum pro eo, qui non eft genitus, convenit eriam Spiritui Sancto: fed acceptum ut idem fit quod increatus, convenit omnibus Perfonis Divinis fic enim ef aomen effentiale, tribus commune,

1.

Q

I I.

De Persona Filii.

Vot & quae funt Nomina, quae tribuuntur Secundae Perfonae ?

Tria potiffimum nomina funt, quae tribuuntur Secundae Perfonae, Filius, Vera bum, Imago.

2. Cur dicitur Filius?

R. Quia proceffio illius a Patre eft generatio.

3. An fit vera & proprie dicta genera tio ?

R. Eft: Quia convenit ipfi generationie proprie dictae definitio.

4. Quid eft Generatio proprie dicta?

R. Eft Origo feu proceffio viventis a principio vivente coniuncto, in fimilitudinem naturae. Ita S. Th. 1. Q. 27. a. 2.

5. Oftende hanc definitionem convenire proceffioni Filii.

R. Eft proceffio viventis a principio vivente: quia eft proceffio perfonae a perfona per actionem vitalem feu intelle&ionem.

Et a principio coniun&to: tum quia Filius non ex nihilo, fed ex fubftantia Patris eft genitus; tum quia verbum, cum fit terminus actionis immanentis, manet intra dicentem.

Eft in fimilitudinem naturae: Quia non

fo

folum eft in fimilitudinem, fed etiam identitatem naturae.

Denique eft in fimilitudinem naturae ex vi proceffionis, ut intelligi debet definitio: Quia eft proceffio per intellectum natura autem actionis intelle&ualis eft, ut producat feu exprimat Verbum, quod ex fua ratione eft fimilitudo obiecti cogniti; & quidem fimilitudo fubftantialis & perfecta; fi intelle&io fit perfeétiffima, ur fit in Divinis.

6 Cur proceffio Spiritus Sancti non eft etiam generatio?

R. Quia procedit per actionem voluntatis feu amorem: amor autem non eft fimili. tudo rei amatae, fed quidam motus & inclinatio in illam. Vide S. Th. 1. Q. 27. a. 4. Proceo, inquit, quae attenditur fecundum ra. tionem intelectus, eft fecundum rationem fimili. tudinis.... Proceffio autem quae attenditur fe cundum rationem voluntatis, non confideratur fecundum rarionem fimilitudinis, fed magis fecundum rationem impellentis & moventis in ali quid & ideo quod procedit in divinis per mos dum amoris non procedit ut genitum, vel ut Fi. lius, fed mags procedit ut Spiruus,

7 Cur Filius dicitur Verbum?

R. Quia procedit per intelle&um ac per ipfam intellectionem, ieu cognitionem.

8. Ex quarum rerum cognitione procedit Filius.

R. Variae funt hac de re fententiae. Prima: Non procedere Filium ex cognitione ullarum rerum aliarum, praeter:

quama

quam folius Effentiae Divinae,& Attribu torum abfolutorum. Quia fcilicet in primo illo figno rationis feu originis, quo Verbum cognofcendo producitur, nondum intelliguntur exiftere Relationes feu proprietates Perfonales, neque ullae res creatae.

:

Secunda procedere ex cognitione Effentiae Divinae & Attributorum abfolutorum, item ex cognitione Patris & Filii, adeoque ipfius Verbi: fed neque ex cognitione Spi. ritus Sancti; neque ex cognitione creaturarum, etiam poffibilium. Quia alioquin Vera bum effet Imago Spiritus San&i.

Tertia Procedere ex cognitione tum ipfius Effentias Divinae & Attributorum abfolutorum, tum etiam Perfonarum omnium ; fed non ex cognitione ullarum creaturarum, etiam poffibilium.

Quarta Procedere ex cognitione tun Effentiae Divinae, Attributorum, & Perfonarum Divinarum tum ex cognitione crea turarum poffibilium, & futurarum.

Quinta Procedere ex cognitione tum Effentiae Divinae, Attributorum, & Perfo narum Divinarum, tum ex cognitione crea turarum poffibilium, fed non ex cognitione creaturarum futurarum .

9. Quaenam ex his Sententiis praeferen da eft caeteris ?

R. Poftrema: Quia Verbum Divinum per se procedit ex cognitione Patris, quae fit neceflaria, perfectiffima, infinita & comprehenfva: Deus enim, inquit Auguftinus, non perfecte & integre feipfum dixiffet, fi aliquid inus effet in Verbo, quam in Scientia. Lib

5. de Trinit. cap. 14. Atqui cognitio ne ceffaria, perfeétiffima, infinita & comprehenfiva per fe attingit Effentiam, attributa, perfonas, & creaturas poffibiles: Ergo Verbum Divinum per fe ex cognitione illorum omnium procedit.

Probatur minor: Quia cognitio neceffaria per fe attingit quidquid in obiecto fuo neceffario relucet: In Effentia autem Divina, quae eft obiectum Intellectus Divini, necef fario, & non libere, relucent attributa, perfonae, & Creaturae poffibiles.

Similiter cognitio perfectiffima & infinita, talis & tanta eft, qualis & quanta eft Divina cognofcibilitas: In Effentia autem Divina cognofcibilia funt & attributa, & relationes, & Creaturae poffibiles.

Denique comprehenfiva non eft cogni. tio, nifi in Effentia intelligat & penetres attributa & relationes, quae in ea effentia. liter includuntur; nec penetrari pervadique poteft omnipotentia, & quantum cognofcibilis eft cognofci, nifi detegantur, creaturas poffibiles in eius virtute contentae .

10. Cur Verbum non procedit ex cognitione creaturarum futurarum?

R. Quia fecundum rationem Proceffio Verbi prior eft ifta cognitione. Nam licet in Actibus Divinis non fit aliquis ordo temporis vel naturae a parte rei, eft tamen or do rationis fecundum noftrum concipiendi modum cum fundamento in re, eoque prius concipimus in Divinis cognitionem rerum neceffariarum, adeoque neceffariam, quam sognitionem rerum contingentium, adeoque