Die Glaubenslehre der evangelisch-reformirten Kirche: 1847 |
Was andere dazu sagen - Rezension schreiben
Es wurden keine Rezensionen gefunden.
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
aber aeterna aliud alles ALST andern ARET auch Begriff Bekehrung bestimmt BEZA bloss CALV causa Christi Christus Chum corpus daher dass deum deus dicitur diese divina ecclesiae eine eorum Erlösung erst esset extra fide fidei fidem fides filii filium foedus gratiae fuisse Geist Geistes gerade giebt Glauben Gnade Gott Gottes göttlichen gratia habet Heil Heiligung hominis homo illa illius indem ipsa ipso ipsum justitiae KECK Kirche können Leben Lehre Liebe Logos MARES Mensch Menschen menschlichen muss Natur naturae neque nicht nihil nostrae omnibus opera operum opus pater patre peccati persona potest quum ratione Rechtfertigung Ryss salutem salutis SCHL schlechthin schon secundum semper sich sine sint somit Sünde suum tamen tantum theils Vater verbum vita vitae vitam Welt werden wird würde
Beliebte Passagen
Seite 590 - Ecclesia, in qua rite peraguntur sacramenta : adeo ut fideles, cum a ministris saeramenta percipiunt, agnoscant, operari Deum in suo instituto, ideoque sacramenta perinde, ac ex ipsius Dei manu percipere, et ipsis ministri vitium (si quod insigne ipsi insit) non obesse, quando agnoscant, sacramentorum integritatem dependere ab institutione Domini.
Seite 466 - Ubi interim duo observanda esse docemus: Primum, regenerates in boni electione et operatione, non tantum agere passive, sed active. Aguntur enim a Deo, ut agant ipsi, quod agunt.
Seite 201 - Scriptura clare ostendit, dicimus : aeterno et immutabili consilio Deum semel constituisse quos olim semel assumere vellet in salutem, quos rursum exitio devovere. Hoc consilium, quoad ELECTOS, in gratuita ejus misericordia fundatum esse asserimus, nullo humanae dignitatis respectu: quos vero damnationi addicit, his, justo quidem et irreprehensibili, sed incomprehensibili, ipsius judicio, vitae aditum praecludi.
Seite 377 - Quum ergo de Christi mérito agitur, non statuitur in eo principium: sed conscendimus ad Dei ordinationem, quae prima" causa est: quia mero beneplácito Mediatoren!
Seite 257 - Christus, nutrit, et non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo, quod egreditur de ore Domini.
Seite 640 - ... nos a mortis iudicio redemptos Patri reconciliaret ? P. Id quidem verum est : sed non satis est nobis, nisi eum nunc recipiamus : quo mortis eius efficacia fructusque ad nos perveniat. M. Recipiendi porro modus an non fide constat ? P. Fateor. Sed hoc simul addo, fieri id, dum non solum mortuum credimus, quo nos a morte liberaret : et suscitatum, quo nobis vitam acquireret : sed in nobis habitare agnoscimus, nosque illi coniunctos esse eo unitatis genere quo membra cum capite suo cohaerent :...
Seite 196 - Sed fidelis est Deus, qui ipsos in gratia semel collata misericorditer confirmât, et in eadem usque ad finem potenter conservât.
Seite 422 - Dei nihil oflendent, coram quibus ne stellae quidem purae sunt? Habemus, nee unum a sanctis exire opus, quod, si in se censeatur, non mereatur iustam confusionem.
Seite 573 - H. c. 1. Agnoscimus interim deum ¡Iluminare posse homines etiam sine externo ministerio quos et quando velit. Nos autem loquimur de nsitata ratione instituendi homines, et praecepto et exemple tradita nobis a deo.
Seite 306 - Porta haec clausa erit: non aperietur, et vir non transibit per earn: quoniam Dominus Deus Israel ingressus est per earn, eritque clausa principi.