M. Tullii Ciceronis De re publica librorum fragmenta

Marcus Tullius Cicero, Friedrich Osann

Dieterich, 1847 - 512 pagine

Brani popolari

Pagina 431 - Quin etiam, quod iam subrusticum videtur, olim 15 autem politius, eorum verborum, quorum eaedem erant postremae duae litterae, quae sunt in optumus, postremam litteram detrahebant, nisi vocalis insequebatur. Ita non erat ea offensio in versibus, quam nunc fugiunt poetae novi. Sie enim loquebamur: 20 Qui est omnibu' princeps non omnibus princeps, et: Vita illa dignu

Pagina 282 - ... responsum est a parte iustitiae ideo iustum esse, quod talibus hominibus sit utilis servitus, et pro utilitate eorum fieri, cum recte fit, id est cum improbis aufertur iniuriarum licentia, et domiti...

Pagina 304 - Populum enim esse definivit coetum multitudinis iuris consensu et utilitatis communione sociatum. Quid autem dicat iuris consensum, disputando explicat, per hoc ostendens geri sine iustitia non posse rem publicam ; ubi ergo iustitia vera non est, nee ius potest esse.

Pagina 303 - QUAPROPTER nunc est locus ut quam potero breviter ac dilucide expediam, quod in secundo huius operis libro me demonstraturum esse promisi, secundum definitiones quibus apud Ciceronem utitur Scipio in libris de re publica, numquam rem publicam fuisse Romanam.

Pagina 368 - ... quam ob rem lex vera atque princeps apta ad iubendum et ad vetandum ratio est recta summi lovis.

Pagina 304 - Ac per hoc, si res publica res est populi et populus non est, qui consensu non sociatus est iuris, non est autem ius, ubi nulla iustitia est: procul dubio colligitur, ubi iustitia non est, non esse rem publicam.

Pagina 172 - Laelius: Nos vero videmus, et te quidem ingressum ratione ad disputandum nova , quae nusquam est in Graecorum libris. Nam princeps ille, quo nemo in scribendo praestantior fuit, aream sibi...

Pagina 448 - Nam verbum ipsum, cui supra dictae particulae praepositae sunt, non est icio sed iodo, et praeteritum non icit facit, sed iecit. Id ubi compositum est, a littera in i mutatur, sicuti fit in verbis insilio et inapto, atque ita vim consonantis capit, et idcirco ea syllaba productius latiusque paulo pronuntiata priorem syllabam brevem esse non patitur, sed reddit earn positu longam, proptereaque et numerus in versu et ratio in pronuntiatu manet.

Pagina 219 - Id enim tenetote, quod initio dixi, nisi aequabilis haec in civitate conpensatio sit et iuris et officii et muneris, ut et potestatis satis in magistratibus et auctoritatis in principum consilio et libertatis in populo sit, non posse hunc incommutabilem rei publicae 68 conservan statum.

Pagina 26 - Quarto, si nemo sit, qui ullam rem ceperit, de creditoribus eius qui plurimum servet. 49. Extrema illa persona est, ut si qui ei, qui mortuus sit, pecuniam debuerit neminique earn solvent, proinde habeatur quasi earn pecuniam ceperit.

Informazioni bibliografiche

• Titolo: M. Tullii Ciceronis De re publica librorum fragmenta
• Autori: Marcus Tullius Cicero, Friedrich Osann
• Curatore: Friedrich Osann
• Editore: Dieterich, 1847
• Provenienza dell'originale: Oxford University
• Digitalizzato: 24 ott 2006
• Lunghezza: 512 pagine