தமிழ்ப் பொழில் (28/2)

அச் அது அப் அம்மா அவ் அவரது அவை அனைத்தையும் ஆணும் இப் இம் மூன்றும் இயலாத இயலேயும் இயற்கை இல்லை இவ் இவரது கவிதை இறை இன்ப உரியன உருகி உள்ளம் எய்த என்பர் என்ற என்று என்னும் என எனவே ஒண்டொடி க் க ள் கண்ணன் கணவன் கரும் கலந்து மகிழ்வர் கவி களையும் கற்பின் கற்புடைப் கா காட்டிய காட்டின் காட்டு காண காத காற்று கின் முகங் கண்டேன் கின்ருய் கின்ற குயில் குயிலின் கொண்டு ங் சக்தி சக்தியின் சதுக்கம் சப்த மாதர் சிறந்தது சுவை செம்மை செல்லும் சொல் சொல்லல் சொல்லி லுள்ள ழகர சொல்லின் சொல்லுதல் சொன்னபடி டி தம் தமிழ் தமிழ் மொழி தமிழில் தன் தனித் திரு தெய்வ தெய்வங் நானுனக்கு நிறை நீ யெனக்கு நெகிழ்ச்சித் பண் பத்தில் பத்தினி பற்றி பாக்கள் பாக்களில் பாரதியார் பாரதியாரின் புலமை பால் பின்னர் பு புதிதாகவும் புன்னகை பெண் பெண்ணும் பெருங் பொருள் பொருளும் போதும் போன்று மக்கள் மக்களுக்கு மக்களைச் மறந்து விட்ட மன் மிகச் முடிந்த மேற் மொழி யின் யுடைய யும் யென ர்ேமய ராயினர் லே வதை வரி வருகின்ற வழி விட்ட வெளிப்படச் வேண்டு மென்றும் வேண்டும் வேத ன் fluidity