தமிழ்ப் பொழில் (21/10)

அக் அதன் அது அந் அப் அம் அரசர் அரசன் அவ் அவர் அவர்கள் அவள் அவன் அவை அன்று அனைவரும் ஆசிரியர் ஆரிய ஆனால் இக் இங்ஙனம் இதனால் இது இதுகாறும் இந்நூல் இயலாது இல்லை இவ்வாறு இறையனார் இன்று இன்றைய இனி உண்மை உணரலாம் உயர்ந்த உலக எம் எல்லை என்பது என்பதூஉம் என்பதையும் என்ற என்று என்னும் என எனக் எனவும் ஒரு ஒரே ஒளி ஒன்று கடல் கடவுள் கடவுளைக் காண கண் கண்ட கண்ணகி கண்ணே கருத்து காட்சி காண்க காண்டம் காணப் காப்பிய காப்பியம் குல கூடி கூவம் கூறி கூறும் கொடிகள் கொண்டு கோயில் கோவலன் சங்க சில சிலப்பதிகாரம் சிலம்பு சிறந்த செங்குட்டுவன் செய்து செலவு சென்று சென்னை தங்கள் தம் தமது தமிழ் நாட்டின் தமிழ் மக்கள் தமிழ்நாட்டு தமிழ்ப் தலைவி தன் தான் திரு தென்னிந்தியத் தொல்காப்பியர் நம்மால் நமது நாகரிகம் நாங்கள் நாட்டார் நாட்டு நாடு நாடுகள் நாம் நாமக்கல் நிலையில் நெறி நோக்கின் பயன் பரப்பி பல் வேறு பல்கலைக் பல பலர் பழங்கால பன்மை பிரிந்து பிள்ளை பிற புலவர் பெரிய பொருள் மகளிர் மகன் மணிமேகலை மத மதுரை மாடலன் மிகச் முத்தமிழ் முன் மேலும் மொழி யாது வட வந்து வரும் வாழ்க வாளா வில்லவன் கோதை விளக்க வேண்டும் வேள்வி