தமிழ்ப் பொழில் (46/6)

9-ஆம் நூற்றாண்டில் அடிப்படையாகக் அதனான் அது அவர் அவை ஆசிரியர் ஆபுத்திரன் ஈண்டு உண்டு உதயகுமரன் உலக உள்ளத் ஊருக்கு உபதேசம் என் என்பது என்ற என்றால் என்று பொருள் என எனப் எனும் ஏகினான் ஒரு ஒழுக்க ஓர் கடவுள் கண் கண்ணே கதையின் கப்பல் கம்பர் கமலத் கருத்து கருதி காண்க காதல் காதலின் காய் காலத் காவியம் கி குவிமுட் குறிக்க குறிக்கப் பழுத்த குறிக்கும் குறிப்பிட்டுள்ளார் கூஉம் கூறி கூறிய கூறினார் கூறுவான் கைக்கொண்டு கொடி கொண்டு கொள்க சகல பாக்கியமும் அனுபவிப்பார் சாத்தனார் சாத்தனாரது சிறையில் சுலோகம் செல்ல சென்று தக்கது தத்துவம் தத்துவமும் தம் தமிழ் தமிழ்ப் தன் தனது தாம் தான் திருவள்ளுவர் துறவு தெய்வப் தேன் தொகையாகக் தொல்காப்பியர் நகை நன்கு நாம் நிகண்டு நிலை நிற்கும் நீ நூலை நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த நோக்கத் பத்தினிப் பயக்கும் பயன் பல பழ பழஞ்சொல் பழம் பழமை பழமொழி என்னும் பழமொழியை பழமொழியைக் பற்றியும் பி பிங்கல பின் பின்னர் புலவர் பூண்டு பூமேல் நடந்தான் பெயர் பெயர்கள் பேச்சு பொருள் கொள்ளலாம் போன்ற மக்கள் மணிமேகலை மணிமேகலை யின் மலர்மிசை யேகினான் மற்றும் மாணிக்கவாசகர் முதல்வன் முதலிய முதுசொல் முதுமொழி முன்சொல் மூதுரை மேற் மொழி என்னும் சொல் மொழிமை யாக்கை ரன் வகை வகையில் வடிவும் வரூஉம் வீடு வெளியிட்டார்கள் ளது