தமிழ்ப் பொழில் (31/9)

அடி அது அந்த அமை அல்லியின் அவர்கள் அவள் அவற்றை அவன் பாடுகின்ற அவனது அவனுக்கு அவை அன்ருே ஆகிய ஆம் ஆயிரக்கணக்கான ஆயின் ஆயினும் ஆற்றல் ஆனல் இதுவுமது இப்போது இருந்து இல்லை இலக்கியம் இவ்வுலகில் இளமை இன்பம் உடுக்கையர் உண்மையே உணர்ச்சி உணர்வு உரிமை உள்ளது உள்ளம் உள்ளம் போலவும் உறுதி உன் எ ன் எண்ணம் எது எப்படி எப்போதும் எல்லாம் என் என்பதே என்ற என்று என்னவோ என்னிடம் என்னும் என்னெதிரே என்னை என எனக்கு ஒத்த ஒரு பெண்ணின் ஒன்று கண்டு கம்பர் கரந்தை கரந்தையிற் கருதுதல் கவிதை காட்சி காணுதல் கான் கின்று கைக்கும் கோவை சி ைதைஇய சில சிலர் சீரை செவ்வி சென்ற இதழின் தொடர்ச்சி சென்னை டி டும் தமிழ் தமிழ்ப் தலைவன் தவிர தன் தான் திரு திலகம் தெரிவித்துக் கொள்ளுகின்ருேம் தைஇய தைத்து தையற் ருெழில் நம் நாடு நான் நிற்பது பண்பு பல்லாண்டு பல பாண் பாரியின் பாலசுந்தாம் புயலும் புலவர் பெண் பை பொருள் போலும் போற்றும் மக்கள் மனித மனிதன் மாசடைந்த மெய்யானே மாலினி மாவுரி மிக்க முதலில் முறையே யாரும் யெல்லாம் ரென்ன ல் வரி வற்கலை என்ற வாழும் வித்துவான் வினை வீட்டிற்குச் வீர ராசேந் வேலன்