آهوان در برف

آبجو آقای آمد آنها اتاق اش افتاد اگر اما اند انگار اوترخت ای این که بار باز بازی باشد بالا باید بچه برمی بعد بنفشه بود که بودم بودند به او بهروز بی بیرون پا پاریس پروانه پشت پنجره پیدا پیش تا تو توانست توی جا چرا چشم چند چیزی حالا حرف حسن خانه خواست خوب خود خودش خیلی داد دارد داشت دانست دختر دست دستش دو دوباره دور دوست دهد دید دیده دیگر راه رفت رفتم رفته رو رود روز روی زد زیر ساکسیفون سر شان شاید شب شده شده بود شود صالح محمد صدای فقط فکر کار کارگردان کردم کرده بود کردی کشید کمی کنار کند کنیم که می گاهی گذاشت گفت گفتم گفته بود لورا ما مثل می شد می کرد می گفت مینا نامه نبود نشسته نگاه نمی نه نیس نیست وقت وقتی ها های هر هم همان همه همین هنوز یا یاسین یک یکی