தமிழ்ப் பொழில் (27/9)

700 ஆண்டுகட்கு அடி அதாவது அதே அருளிய அல்லது அவர்கள் அனாமிகை அஷ்ட ஆண்டுகட்கு முன்பிருந்த ஆண்டுகட்கு முன்பு ஆம் நூற்றாண்டுவரை இ-ள் இலயை இவ் இவர் இவற்றுள் இற்றைக்கு 700 இற்றைக்கு 7000 ஆண்டுகட்கு உ-ம் எ று எ-று எட்டுத் எழுத்தாகும் என்பது என்ற சொல் சிறுகச் என்ற வடசொல்லிற்கு இறை என்னும் என எனப் ஒரு ஒவ்வொரு நாளும் கடைச் கண்டம் கருவி களை களைக்குக் கூறிய கால் காலம் காலமு முண்டு காளி கிண்ணா கிரியை கிழமை குறுமுனி கூ கூறியிருக்கின்றாரே கூறும் கையின் கொண்டு வழங்கிய கொள்க சங்கத் சதுரசிர சரி சிவப்பு செங்கோட்டி செய்து செய்பவர் செய்யும் சொல் சிறுகச் சிறுக சொன்ன டங்கமும் தற்சனி தற்போது தாளம் தாளவியல் திமையே திரு திருப்பள்ளியெழுச்சி துர்க்கை துவிகளை தேவர் நம் நாம் நிரலே வருவது நிரையே நிறம் நின்று பச்சை பத்துப்பாட்டு பரத சாத்திரம் பழந் தமிழ் நூற்கள் பி பின் புலவர் பெரு போன்று முதலில் மணிமொழியாரின் மத்திமை மறையோர் மாத்திரை மாலை மான மிக மிருதங்கம் முதலிய முதலில் நெட்டங்கமும் முதற்கொண்டு மும் முறை முறையே மூன்று மேலும் மொழியில் யதி யாகும் யாழ் என்ற யாழ்க் யானை லயம் வகைப்பட்ட வகைப்படும் வணக்கத் தமிழ்ப் பாக்கள் வது வரப் விசர்ச்சிதை வீசுதல் வீணை என்ற வைரவி ஜாதி