தமிழ்ப் பொழில் (13/9)

அங்கனம் என்பது அதனை அது அவர் அவர்கள் அவர்களும் அவள் அவன் அவனது அவிமாரகன் அவை அறியப்படும் அனுப்பு ஆகலின் ஆகளின் ஆடவர் ஆதலின் ஆராய்ந்து இங்ஙனம் இது இப்பல்கலைக் கழகத்தின் இருவரும் இல்லாத இல்லை இலக்கணம் இவ்வாறு இவற்றை இறுதியில் எல்லா எழுதும் என் என்பதன் மரூஉ என்ற என்றனர் என்று நாட்டாரவர்கள் என்றும் என்றே என்னுஞ் சொல்லை என எனத் எனும் ஒத்த ஒரு ஒவ்வொரு ககரம் கண் கண்டு கணவன் கழகத்தில் தமிழ் களையும் காண்க காணும் காதலரைக் கின்றது குண குணமாலை குழல் குறித்து கூடும் கூறிய கொள்ளாது ஙகரத்தோடு சங்கச் சில சிலர் சிறந்த சிறிதும் சீவக சுண்ணம் என்பதோர் சுரமஞ்சரி செட்டியார் செட்டியார் அவர்களின் செய் செய்யுட்களில் சென்றான் சொல்லை வழங்குதல் தமது தமிழ் இலக்கியம் தமிழ் மாணவர் தமிழ் மொழியும் தமிழ்ப் தமிழ்மொழி தமிழர் நாகரிகமும் தமிழரின் தமிழரின் வாழ்க் கைப்பண்பு தன் தனது தான் திரு திருவாளர் துன்பம் தேவர் நகை நாட்டா நீ நீங்கள் நூல் பக்கம் பண்டிதமணி பல்கலைக் கழகத் பல்கலைக் கழகத்தினர் பாரதியார் பிற் பின்னர் புலவர் பொருட்டு போல மக்கள் மகளிர் மாணவர் மாலை மு முகித்தல் முடிபு முதலிய சொற்களை முதலியவற்றை முதலியவை மொழி யன்றி யாங்ஙனம் யாண்டும் யான் ரூ வடமொழி வந்த வந்தது வந்துளது வரும் வழங்குதல் கூடாது வளர்க்க றனர்