தமிழ்ப் பொழில் (13/9)

அங்கனம் என்பது அங்கனம் முதலிய அதனே அவர் அவர்கள் அவர்களின் அவள் அவன் அவனது அவிமாகன் அவை அறிஞர் அறியப்படும் அனுப்பு ஆகலின் ஆகிய ஆடவர் போல இக்க இக்கழகம் இச்செய்தியை இதன் இது இப்பல்கலைக் இயல்புகளே இருவரும் இல்லை இளவரசியின் இறுதியில் உடன் ஊடிய எல்லா என் என்பதன் மரூஉ என்பவரையும் என்றனர் என்று என்றும் என்றே என்னுஞ் என எனக் எனத் எனின் ஒத்த ஒர் ஒரு ஒலியொற்றுமை ஒன்றில் ககரம் ககாத்தோடு கண் கண்டு கணவன் கம் கல்வி கழகக் கழகத் கழகத்தின் கன் காட்டா சவர்கள் காந்து கான் கிருவாளர் கில் கின் கின்றது குண குணமாலே கூடும் கூறியது கை கொம்பின் கொம்புகள் கொல்காப்பியனுர் கொள்ளாது சண்ணம் சாமஞ்சரி சில சிலர் சிறக்க சிறிதும் சீவக சு சுன் செம் செய் சென்ருன் சொல்லே சொற்களே தமிழ் தமிழ்ப் தன் தி திரு து துன்பம் தெலுங்கில் தேவர் தோடு நீங்கள் பக்கம் பங்குனிப் பண்டிதமணி பல்கலைக் கழகத்தினர் பல்கலைக்கழகம் பாண்டும் பாரதியார் பின்னர் புற பெண் பொருட்டு பொருள் போசன் போல் போன்ற ம் மக்கள் மகளிர் மலர் மு முகிக்கல் முடிபு முதலிய சொற்களை முதலியவை முற்றும் மொழியில் யாங்கனம் யாங்கனம் முதலிய யான் வண்டினம் வந்துளது வரும் வழங்குதல் வளர்க்க வளர்க்கின்றனர் விரிவுரைகள் விரிவுரையாளர் வேண்டும்