تابستان ۶۵

آب آرام آره آمد آیدا آیدین استکان اش افتاد الان ام اما انداخت انگار او اون ای ایستاده این اینجا بابا باز باشه بالا باید بچه برداشت بریم بعد بلند شد بودم بودند به بی بیرون پالایشگاه پایین پشت پیدا پیش تا تر تکان داد تو توالت توی چادر جا جلوی جوری چرا چشم چشمهایش چند چیزی حالا حرف خاله خانه خب خندید خودش خونه خیلی داد دادم داره داشت درست دست دستش دکتر دو دوباره دور دیگر دیگه راه رفت رفتم رو روز روی زد زدن زده زمین زن زیر سر سرش سی شد شدم شده بود شما صبح صدای طرف عمو منصور فرز فقط فکر کار کردند کرده کشید کنار کنم که کی کیمیا کیوان گرفت گفت ما مامان مثل می شد می کرد می می نگاه کردم نمی نه نیس واسه وقتی ها های هر همان همه همین هنوز هیچ یا یک یکی یه