தமிழ்ப் பொழில் (12/6)

அஃது அஃறிணைப் அக் அங்கனம் அதற்கு அது அயன் அவ்வூருக்கு அவர் அவர்கள் அவள் வழி ஆகவே ஆசிரியர் ஆராய்ச்சி ஆலயங்கள் ஆழ்வார் இதனே இது இப்புலவர் இப்பெயர் இபடும் இம் இரண்டு இருபாற்கும் இருவர் இவ்விரு இவர் இளம்பூரணர் ஈறு உண்டு உரிக்காய் வருதலானும் உரியவாய் உரை உரையாசிரியர் எளிகே என் என்கிருர் என்பது என்று என்னும் என எனப் எனவே ஒரு கடன்மல்லேத் கம் கம் புலவர் கம்பி எனவும் கருக்கைக் கருதி கருவி கல்வி கல்வெட்டு கலசயனம் என்ற பெயர் கன் காட்டப்பட்ட காட்டி காட்டுவாம் காண்க காணப் காம் காரணம் காலத்தில் காலம் கி கிரு கிருவள்ளுவர் குணம் குலசேகரன் குறியீடுகளே கூறி கூறிய கூறுகின்ருர் கொங்கு சாம் சில சிறிது சிறிதும் சிறுபொழுது செய்யுளில் சொல் டி தமது தமிழ் தமிழ்மொழி திகழ்ந்தவராவர் திரு திருமங்கை ஆழ்வார் திருவாளர் து துறை தென்பதையும் தொடரும் நன்கு பகுதி பண்டை பல்லவர்கள் பல்லோர்க்கும் பல பள்ளிகொண்ட பற்றி பாஞ் பாண்டிய மன்னர் பி பிற்காலத்தவராயின் பிறர் பின்னர் புலவர் புள்ளிற்கு பெடையும் பெண் பெண்டாட்டி பெயர்ச்சொல் பெரிய பேராசிரியர் பொருள் போகல் போதிய போது போல மக்கள் மதுரை மல்லே முக்கிய முக்கீர் முதல் முதலிய முதலியார் முற்பட்டவ யிருப்பதாக லும் வரும் வரையில் வழக்கில் வழங்குமெனவும் வழுவாது விளக்க வேண்டி வைஷ்ணவ ஹீராஸ்