தமிழ்ப் பொழில் (10/7)

அது அவர் அவன் அவனது அவனே ஆகலின் ஆகவே ஆகி யென்னும் ஆகிய ஆகிய என்னும் ஆசிரியர் ஆதலால் இங்கு இது இம்மாடு இரண்டு இரும்பிடர்த் இவ்வாறு இவன் இவனது இழிவு இன் இன்று இன்னகையவர் இனி ஈண்டு உரை உள்ள என் என்பதிலே என்பது என்பது உண் என்பதும் என்ருர் என்ருர்கள் என்ற என்று என்ன என்னும் என்னும் சொல் என எனக் எனவும் எனவே ஒப்புமை ஒர் ஒரு ஒருவன் ஒழுக்கம் கண் கண்டு கம் கரிகால்வளவன் கரைந்து கல் கலவன் கன்று காட்டின் காண்க காலத்தின்மேல் காற்றம் கான் கின் கின்று கும் குறிக்க குறித்து குறிப்பு கூருமையான் கூறப்பட்டது கூறி கூறிஞர் கூறிய கூறியதன் சாருதத்தனது சாவ சிவன் சுவை செய் செய்து செய்யுள் செயப்படு செயப்பாட்டு செல்லும் சொல் தம் தலைவி தனது திரு தின் துன்பம் தோற்றம் தோன்றி நம் பக் பக்கம் படை பத்திராசிரியர் பரிமேலழகர் பற்றி பற்றுள்ளம் பாட்டு பால் பிரயோக விவேக பிரித்து பிள்ளையவர்கள் பின் பின்னர் பு புலவர் புனேக்க பெய பெயர்ப் பெயரெச்சம் பொருட்டாயும் பொருள் போன்ற மாலோ மிகவும் முக்காாகி முடிக்கதென்றது முடியும் முதலிய முதனிலே முன்னர்க் யாங்கள் யாவரும் யான் வந்தது வருவன வலியும் வாய் வாய்பாட்டு விவேக நூலார் விளங்க விளங்கும் வினே வினேச்சொல் வினைச்சொல் வேண்டும் வேற்றுமை வேறு