தமிழ்ப் பொழில் (24/3)

அடக்கத்தின் அத் அது அமைதியின் அவ் அழகியார் உரை ஆகலான் தவஞ் ஆகா ஆகும் ஆசிரியர் இக் குறளுக்குப் பரிமேலழகர் இத் இது இப் பாட்டு என் இம் இவ் இவர்கள் இவன் இழி பிறப்பின இன்ன துே மென்று உணர் உள நூல் எ-று எம் என்பது என்பதும் என்ற என்று என்னும் கண்டு கால கின்ற கினைந்து குவான் குற்றம் மறையா கூட கூடசவொழுக்கத்தைத் கூடா வொழுக்கம் கூற் கெடுங் கொடுக்கும் கொடுமை கொள்க சிறந்த செட்டியா தம் தவ தவஞ் செய்வா தவிர்க எ-து தன் தன்மை தன்மையை தாமே தாய தானஞ் தானே திரு திருக்குறள் துணர் 24 துணை துறந்தார் போல் வஞ்சித்து துே மென்று அறியா தென்க நகும் நன் பக்கம் படிற் படிற்முெழுக்கம் பது பல பற் றருது பற்றற்றே பற்றி பிறர் பின் பின்னர் பூதங்க பூதங்கள் ஐந்தும் அகத்தே பெரும் பேதைமை பொருட்டே பொருள் போல போலவும் மதித்தற் பொருட்டு மலர் மன அடக்கம் மன வடக் மன வமைதி மனத்தை மனம் மாகிய மின்றி முதலில் முற்ருெடர்ச்சி மூன்ற யடக்கத்தையும் யாம் ராவார் ருகும் ருெடக் கத்துச் சூத்திரத்து வஞ்ச மனத்தான் வடக் கம் வருவ வினை யென்றும் வெனின் வைான்