Publii Ovidii Nasonis quae extant omnia opera: Amorum libri tres, ed. by J. A. Amar

Front Cover
N. E. Lemaire, 1820
 

Selected pages

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 86 - vidit; Jamque cinis, vivis fratribus, Hector erat. Quid referam timidae pro te pia vota puellae, Vota, procelloso per mare rapta Noto? Séptima lux aderat, non exhibitura sequentem ; Et stabat vacua jam tibi Parca coló. Nee tarnen ignavo stupuerunt verba palato : Clamavit moriens lingua : Corinna, vale ! Colle sub Elysio nigra nemus ilice frondens, Udaque perpetuo gramine
Page 1 - Accipe, qui pura norit amare fide. Si me non veterum commendant magna parentum Nomina ; si nostri sanguinis auctor eques ; Née meus innumeris renovatur campus aratris ; Tempérât et sumtus parcus uterque parens ; At Phœbus, comitesque novem, vitisque repertor, Hoc faciant; et, me qui tibi donat, Amor ; Et nulli cessura fides ; sine crimine mores ; Nudaque simplicitas ; purpureusque pudor.
Page 86 - Séptima lux aderat, non exhibitura sequentem ; Et stabat vacua jam tibi Parca coló. Nee tarnen ignavo stupuerunt verba palato : Clamavit moriens lingua : Corinna, vale ! Colle sub Elysio nigra nemus ilice frondens, Udaque perpetuo gramine térra viret. Si qua fides dubiis, volucrum locus
Page 195 - Sola fuit Crete fecundo fertilis anno. Omnia, qua tulerat se Dea, messis erant. Ipse locus nemorum canebat frugibus Ide, Et férus in silva farra metebat aper. Optavit Minos similes sibi legifer annos : Optavit Cereris longus ut esset amor. Quod tibi secubitus tristes, Dea flava, fuissent ; Hoc cogor sacris nunc ego ferre
Page 2 - Tecum, quos dederint annos mihi fila Sororum, Vivere contingat ; teque dolente, mori ! Te mihi materiem felicem in carmina praebe ; Provenient causa carmina digna sua. Carmine nomen habent, exterrita cornibus lo, Et quam fluminea lusit adulter ave ; Quœque, super pontum
Page 108 - Ex tot, in Atrida pars quota laudis erat? At mea seposita est, et ab omni milite dissors Gloria; nee titulum muneris alter habet. Me duce, ad hanc voti finem, me milite, veni : Ipse eques, ipse pedes, signifer ipse fui ; Née casum fortuna meis immiscuit actis. Hue ades, o cura parte Triumphe mea!
Page 236 - Sed tarnen et spargi pectus amore nocet. Vina parant ánimos, faciuntque caloribus aptos : Cura fugit multo diluiturque mero. Tune veniunt risus; tune pauper cornua sumit : Tune dolor et curae, rugaque frontis abit. Tune aperit mentes, aevo rarissima nostro, Simplicitas ; artes excutiente Deo.
Page 379 - venite ; Quos suus ex omni parte fefellit amor. Discite sanari, per quem didicistis amare : Una manus vobis vulnus opemque feret. Terra salutares herbas, eademque nocentes , 45 Nutrit, et urticae próxima saepe rosa est. Vulnus in Hercúleo quae quondam fecerat hoste, Vulneris auxilium Pelias
Page 75 - sed ex alto dissimulare, puto. Sive es docta ; places raras dotata per artes : Sive rudis ; placita es simplicitate tua. Est, quae Callimachi prae nostris rustica dicat Carmina : cui placeo, protinus ipsa placet. Est etiam, quae me vatem, et mea carmina culpet : Culpantis cupiam sustinuisse fémur. Molliter incedit; motu capit : altéra dura est; At

Bibliographic information