ديوان كبير: مشتمل بر قصائد و غزليات و مقطعات فارسى و عربى و ترجيعات و ملمعاتامير كبير،, 1977 - Persian poetry |
Common terms and phrases
آب آتش آفتاب آمد آید ازین است اگر ام امروز اندر او ای این بیت با باد باده بار باز باش باشد باشم بس بود به بهر بی بیا پر پس پی پیش تا تبریز ترا ترش تن تنها تو توی جان جز جمله جو جهان چت چرا چرخ چشم چند چنین چو چون خانه خمش خود خورشید خوش خون خویش دارد دارم دانم درین دست دگر دل دم دو دیدم دیده دیگر راه رخ رو روز روی ره زان زین سر سوی شب شد شدم شکر شمس شمس تبریزی شود صد عاشق عالم عد عشق عقل غزل غم فذ قح قرآن قص قو کار کرد کردم کز کن کند کنم کو که کی گر گفت گل گوید گویم لا ما مرا مست مصراع مق مه می میان ندارد نمی نو نور نه نی نیست وز هر هزار هست هله هم همچو همه همی یا یار يك یکی