Shahnāmah Hakīm Abū al-Qāsim Firdawsī: az āghāz-i dāstān tā dāstān-i Sīyāvush, Volume 5Muḥammad ʻAlī ʻIlmī, 1956 - Persian poetry |
Common terms and phrases
آفرین آمد آنکه آید ازان ازین اگر انجمن اندر اندرون او اوی ایران این با باد باز باشد باید بخت بد بدان بدو گفت بدی بدین برو بسی بشنید بلند بنزديك بود به بهر بهرام بهرام چوبینه بی بیامد پدر پر پس پیش تا تاج تخت تر ترا تن تو تیره جان جای جز جنگ جهان جهاندار چنان چنین گفت چو چون چین خاقان خرد خردمند خسرو خواند خود خویش داد دارد دانش دست دگر دل دو دید راه رای رنج روان روز روزگار روم روی زمان زمین زو سپاه سخن سر سوی شاد شاه شاه جهان شب شد شود شهریار فرستاده قیصر کار کای کرد کز کس که کسی کند کنون که ای گاه گر گرد گردد گستهم گشت گفتار گنج لشکر ما ماه مرا مرد مگر موبد مهر نام نامه نزد نوشیروان نه نهان نیز نیست نيك وزان هر هم همان همه همی یاد یزدان يك یکی