Vaarwel, plumpudding, cognac en sigarenDit is méér dan een boosaardig, schitterend verteld verhaal over moderne Nederlandse mensen in ons verzadigde vaderland. Het is tevens de verzoeningsgeschiedenis van een man, Theo Wederholt, die probeert te leven met zijn eigen mogelijkheden. In dat leven is er meer dan er, oppervlakkig gezien, lijkt te zijn; in dit verrassende verhaal staat meer dan er staat. Bij herlezing van de novelle zal de lezer blijken dat de vrouw op de achtergrond in feite de centrale figuur is. Zij is het plechtanker, het thuis. Bedoelt Dendermonde dat ook hij voorgoed is thuisgekomen? Zijn hoofdfiguur verkiest een landelijke beestenbende boven de horizon van de zakelijke emigrant. `De belletrie is mijn eigen verrukkelijke beestenbende, zegt de schrijver zelf. |
Contents
Section 1 | |
Section 2 | |
Section 3 | |
Section 4 | |
Section 5 | |
Section 6 | |
Section 7 | |
Section 8 | |
Section 9 | |
Section 10 | |
Section 11 | |
Common terms and phrases
aande Alice allemaal alles altijd Annemarie Arabisch avond beest begon bejaardentehuis Belderink bestelauto bloedworst Brazilië bronchitis Canada cognac daarna dacht Wederholt dadelijk Danny dathij Datis datzijn denken Deouwe Dineke Dora eigen eindelijk enhij enzei Fred Gabber geiten geweest gezellig giechelen ging Hadje heel goed helemaal hetis hetniet Hetwas hijhad hijhet hijniet Hijwas hijzich hond Hoosakker en Francien huis iedereen iets inde ineen inhet inhun internist inzijn Juffrouw Swinkels jullie Kageman kantoor kapoen keek kennel kerstboom kerstfeest kleine kwam Kynopolis leven liep maken mamma Clara manege Margot meiden meisjes metde misschien moeder moest naarde Nolta nooit Norbert ofhij Ondertussen Onze ouwe pappa plotseling Portugees precies Recife riep rijbroek Sargent stond Tera Theo Wederholt Theo zei Theo's thuis tijgerkat Titia Hoosakker vader vande verdomme Volvo vroeg Waarom Want Washet wereld wilde wintersport wist zachtjes zegt Zehad zei Theo zei Wederholt zeihij zeiNel zelf zo'n zoals zusjes