La tradición y los semipelagianos de la filosofía o El semirracionalismo descubiertoLeocadio López, 1862 - 595 pages |
Common terms and phrases
absurdo admitir adversarios afirmar alma Amiens ateismo áun autor Del valor Biblia Bonald Catolicismo causa Ciceron ciencia cion cionalistas combatir completa comprender Concilio conocimiento consiguiente cosas creencia creer Cristianismo cuestion dado debe decir demostrar descubrir despues dice doctrina dogmas enseñanza entendimiento operante Epicuro errores escolástica escuela espíritu espiritual y moral eterna evidente existencia falso fantasma filósofos antiguos habeis habia hablar habria halla hemos herejía Iglesia incrédulos inteligencia lenguaje lismo llegar lógica Malebranche manera material medio método tradicional modo mundo espiritual nalismo naturaleza necesario necesidad nociones obligacion órden origen Pablo paganos palabra panteismo pasaje peccatum pelagianos Platon poder podria principios probar profesa protestantismo pura quæ Quæst quod raciocinio racionalismo filosófico razon filosófica razon humana Religion revela revelacion divina revelacion natural revelacion sobrenatural sabio santo Tomás semejante semipelagianos semiracio semiracionalismo sentido seria sistema sociedad Sócrates sófico sofisma tambien teólogos tocante tradi tradicion único universal verdad verdadera verdades
Popular passages
Page 28 - Scit enim Deus quod in quocumque die comederitis ex eo, aperientur oculi vestri; et eritis sicut dii, scientes bonum et malum.
Page 165 - Intellectus autem humani, qui est conjunctus corpori, proprium objectum est quidditas sive natura in materia corporali existens; et per hujusmodi naturas visibilium rerum etiam in invisibilium rerum aliqualem cognitionem ascendit.
Page 151 - Homines autem ad intelligibilem veritatem cognoscendam perveniunt procedendo de uno ad aliud, . . . et ideo rationales dicuntur. Patet ergo quod ratiocinari comparatur ad intelligere sicut moveri ad quiescere, vel acquirere ad habere; quorum unum est perfecti, aliud autem imperfecti. Et quia motus semper ab immobili procedit, et ad aliquid quietum terminatur, inde est quod rationinatio humana secundum viam inquisitionis vel inventionis procedit a quibusdam simpliciter intellectis, quae sunt prima...
Page 478 - Nam sicut anima rationalis et caro unus est homo, ita Deus et homo unus est Christus.
Page 160 - Unde manifestum est quod ad hoc quod intellectus actu intelligat, non solum accipiendo scientiam de novo, sed etiam utendo scientia iam acquisita, requiritur actus imaginationis et ceterarum virtutum.
Page 76 - Intellectus autem humanus, qui est infimus in ordine intellectuum et maxime remotus a perfectione divini intellectus, est in potentia respectu intelligibilium, et in principio est sicut tabula rasa in qua nihil est scriptum...
Page 114 - Orta autem simul est, cum mente divina. quam ob rem lex vera, atque princeps, apta ad jubendum et ad vetandum, ratio est recta summi Jovis.
Page 521 - Testamenti, cum utriusque unus deus sit auctor, nec non traditiones ipsas, tum ad fidem, tum ad mores pertinentes, tanquam vel oretenus a Christo vel a spiritu sancto dictatas et continua successione in ecclesia catholica conservatas pari pietatis affectu ac reverentia suscipit et veneratur.
Page 105 - ... imperatus, ut exteriores actus vel locutionis vel operationis. Habet autem actus humanus quod sit malus, ex eo quod caret debita commensuratione. Omnis autem commensuratio cujuscumque rei attenditur per comparationem ad aliquam regulam, a qua si divertat incommensurata erit. Regula autem voluntatis humanae est duplex : una propinqua et homogenea, scilicet ipsa humana ratio; alia vero est prima regula, scilicet lex aeterna, quae est quasi ratio Dei.
Page 409 - El raciocinio puede probar con certeza la existencia de Dios, la espiritualidad del alma, la libertad del hombre. La fe es posterior a la revelación, por lo tanto, no puede alegarse justamente para probar la existencia de Dios contra el ateo, ni para probar la espiritualidad y la libertad del alma racional contra el que sigue el naturalismo y el fatalismo