Geschichte der völkerwanderung, Volume 1 |
Other editions - View all
Common terms and phrases
Alamannen Ammian Aurelian Aurelius Aurelius Victor ausdrücklich Barbaren Bataver beiden besonders Brittannien Brukterer Capitel Cäsar Chamaven Chauken Christen Christenthum christlichen Constantin Constantinopel daher Dakien damals derselbe Dexippus Diokletian Donau endlich erst erwähnt Eusebius Eutrop Feinde Feldzug folgenden Franken freilich Frieden Galerius Gallien Gallienus ganze Gaue Gefangenen Germanen Geschichte gewiss Gothen grossen Grund Heer höchst indem indess Jahre Jahrhunderts Jazygen jedesfalls Jordanis Julian Julian's Juthungen Kaiser Könige konnte Krieg Lactantius Land Legionen letztere lich Licinius Magister militum Magnentius Mann Markomannen Maxentius Maximin muss musste Namen namentlich neuen oben obiger Orient Pannonien Person Politik Praetorio Probus Provinzen Quaden Quellen Reich Rhein römische Gebiet Sachsen sagt Sarmaten scheint Schlacht Schriftsteller Severus Sieg Skythen sogleich Sohn Soldaten später Stadt stand Stelle Sueben Tacitus Theil Thrakien Tillemont Tode Truppen unserer unstreitig unzweifelhaft Vandalen Vermuthung viel vielleicht Völker Völkerschaften Völkerw wahrscheinlich ward Wesentlichen wider wieder Wietersheim wohl Zosimus zuerst zwei zweiten
Popular passages
Page 54 - Cum ventum in aciem, turpe principi virtute vinci, turpe comitatui, virtutem principis non adaequare. Jam vero infame in omnem vitam ac probrosum, superstitem principi suo ex acie recessisse. Illum defendere, tueri, sua quoque fortia facta gloriae ejus assignare, praecipuum sacramentum est. Principes pro victoria pugnant; comites pro principe.
Page 61 - Si civitas in qua orti sunt longa pace et otio torpeat, plerique nobilium adolescentium petunt ultro eas nationes quae tum bellum aliquod gerunt, quia et ingrata genti quies, et facilius inter ancipitia clarescunt, magnumque comitatum non nisi vi belloque tueare.
Page 41 - Neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios; sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationibusque hominum, qui una coierunt, quantum et quo loco visum est agri attribuunt atque anno post alio transire cogunt.
Page 614 - Tetendit se etiam in antiquam prosapiam nostram, lectione discens quod vix maiorum notitia cana retinebat. Iste reges Gothorum longa oblivione celatos latibulo vetustatis eduxit. Iste Amalos cum generis sui claritate restituit, evidenter ostendens in decimam septimam progeniem stirpem nos habere regalem. Originem Gothicam historiam fecit esse Roinanarn, colligens quasi in unam coronam germen floridum , quod per librorum campos passim fuerat ante dispersum.
Page 513 - Trajan berichtet: quippe primus aut solus etiam vires Romanas trans Istrum propagavit, domitis in provinciam Dacorum pileatis Sacisque nationibus, Decibalo rege ac Sardonio*) — ) Pto•) Decebal war der Dacierkünig, also Sardonius wohl der Sacerkönig — 111.
Page 552 - Victualis et Marcomannis cuncta turbantibus, aliis etiam gentibus, quae pulsae a superioribus barbaris fugerant, nisi reciperentur, bellum inferentibus.
Page 576 - Sarmatas versus est, qui dubiae fidei probabantur. sed servi Sarmatarum adversum omnes dominos rebellarunt, quos pulsos Constantinus libenter accepit et amplius trecenta milia hominum mixtae actatis et sexus per Thraciam Scythiam Macedoniam Italiamque divisit.
Page 57 - Marcomannis Quadisque usque ad nostram memoriam reges manserunt ex gente ipsorum, nobile Marobodui et Tudri genus : jam et externos patiuntur. Sed vis et potentia regibus ex auctoritate Romana : raro armis nostris, saepius pecunia juvantur, nec minus valent.
Page 578 - Constantinus tamen vir ingens et omnia efficere nitens, quae animo praeparasset, simul principatum totius orbis affectans Licinio bellum intulit, quamqiuinI necessitudo et affinitas cum eo esset; nam soror Constantia nupta Licinio erat.
Page 604 - Quanquam severa illic matrimonia; nec ullam morum partem magis laudaveris: nam prope soli barbarorum singulis uxoribus contenti sunt, exceptis admodum paucis, qui non libidine, sed ob nobilitatem, plurimis nuptiis ambiuntur, Dotem non uxor marito, sed uxori maritus offert.